donderdag 26 juli 2012

Het einde van de normaliteit

Hieronder volgt mijn reactie op het in De Standaard verschenen interview met psychiater Dr. De Wachter naar aanleiding van de massamoord in de V.S. tijdens de première van de nieuwste Batman film.

Geachte,

Naar mijn mening ziet Dr. De Wachter één grote factor over het hoofd, namelijk de invloed van cultuur op de mens.

De actuele pop-cultuur, film, muziek, literatuur, staat bol van geweld, obsessies, machtsstrijd, misdaadverheerlijking enz. Te zeggen dat deze constante stroom van informatie geen invloed zou hebben op de menselijke psyche, lijkt mij zéér onwetenschappelijk. Sommige mensen zijn nu eenmaal meer beïnvloedbaar dan anderen, en sommigen zijn al helemaal dom. Als ik zie hoe sommige intellectueel of emotioneel minderbedeelde (vaak jonge) mensen zich helemaal wentelen in dat misdaad- en geweldverheerlijkende cultuurtje, zich mentaal in dat wereldje nestelen, ja, dan wordt je op den duur zo iemand. Je ziet steeds meer jonge kerels over straat lopen met een attitude van 'ik ben een killer' (dat vind ik zo jammer) en blijkbaar zijn er meer en meer zonderlingen die het nodig vinden mensen overhoop te knallen of in mekaar te slaan (wat mij, gezien het huidige culturele milieu, niet echt verbaast).

Is er het afgelopen jaar geen wetenschappelijke studie verschenen die aantoonde dat het veelvuldig bekijken van porno de vorm van de hersenen doet veranderen onder invloed van de constante overproductie van bepaalde stoffen? Heeft de inname van gewelddadige fictie dan een analoog effect, denk ik dan?

De pop cultuur is helaas voor een groot stuk in handen gevallen van mensen die vooral geld willen verdienen, en sex en geweld verkopen jammer genoeg goed. Maar is dat cultuur? Draagt het bij tot de evolutie (=beter worden) van het individu en de mensheid in het algemeen? Heeft het onze beschaving naar een hoger niveau getild? Is dat nu niet net de functie van cultuur? Is de huidige consumptie-cultuur dan geen anti-cultuur?

Onder het mom van 'persoonlijke vrijheid' en 'vrije meningsuiting' wordt deze anti-cultuur getolereerd, terwijl het zovele jonge (maar ook volwassen) mensen genadeloos meesleurt in een obsessief en duister wereldbeeld, met alle gevolgen van dien. Sommige mensen drijven alles tot in het extreme. Om het te polariseren: ooit was onze cultuur er één van deugden - nu is het er één van sex en geweld. Onmerkbaar en gestaag heeft deze verandering zich voltrokken, en iedereen heeft olie op het vuur gegooid. Onze media stuwen ondertussen het getij gewillig vooruit. Bijgevolg durft niemand de heilige 'persoonlijke vrijheid' een halt toe te roepen. Toch was het een cultuur van deugden die onze beschaving tot zijn vroegere hoogtepunt heeft gebracht.

Met vriendelijke groet
Wim Van Aalst