Posts tonen met het label Figuratief. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Figuratief. Alle posts tonen

zaterdag 23 januari 2021

Slangenvanger

"Slangenvanger", potlood en krijt op paneel, 85x68cm, 2021

Om even terug te keren naar het Bijbelse thema van Eva en de slang, hier is een krijt- en potloodtekening van mijn olieverfschilderij "Evolutie". 

De mens, de kroon van de schepping, liet zich makkelijk vangen aan de slang. Tijd voor een evolutionaire stap dus. Vandaar dat het oorspronkelijke werk "Evolutie" heet. Deze versie titelde ik "De Slangenvanger" om een ander aspect van het werk te benadrukken. 

Wat doen slangen? Wel, ze zaaien tweedracht en jagen mensen weg uit het paradijs. Dat doen ze niet eigenhandig uiteraard (ze hebben immers geen handen), ze praten gewoon op mensen in om transgressies te maken die een beetje onmiddellijke gratificatie inhouden maar hen op lange termijn schade toebrengen of zelfs hun totale ondergang bewerkstelligen. 

Een woord voor wie denkt net als Adam of Eva uit een paradijs gegooid te zijn door toedoen van een slang: was het werkelijk een paradijs wanneer een slang er welkom is?

En als het geen paradijs was, waar was je dan wel?

De kans bestaat dat atheïsten dit bericht lezen. Ik weet hoe sommigen van jullie denken: Satan was een rebel! God is een enggeestige patriarch! Zijn geboden opvolgen is slaafs zijn, enz.

Welnu, beste, ziet de dame in de tekening eruit als een slavin? 


maandag 21 september 2020

Evolutie

"Evolutie", Wim Van Aalst, 2014, 100x70cm, olie op paneel"Evolutie", Wim Van Aalst, 2014-2020, 100x70cm, olie op paneel


Eva plukte dapper de appel nadat de Satan op haar inpraatte. Ze overhaalde haar Adam om ook van de appel te eten en beiden speelden hun paradijselijke verblijfplaats kwijt. 
 
Mensen die de wereld ruïneren ontbreekt het gewoonlijk niet aan moed om te "durven". Maar hoe loopt het verhaal af wanneer Eva enig inzicht en levenswijsheid bezit en de dodelijke valstrikken van de naïviteit heeft doorzien? 
 
Het kwaad is in essentie gemakkelijk te bezweren. Dwazen daarentegen (en wie wordt niet geboren als een dwaas?), bezitten soms alle ambitie, overtuiging, moed, doorzetting, koppigheid, blindheid en heldhaftigheid die een mens maar kan bezitten, en zijn daarom veel moeilijker tegen te houden dan het kwaad zelf. 
 
Verspilde deugden zijn grave zonden. Ziedaar de tragedie van het mens-zijn.
 
Ik hoop natuurlijk dat iedereen zich een voorbeeld kan nemen deze "Eva" eerder dan aan haar Bijbelse tegenhangster.
 

Het schilderij werd geconcipieerd en geschilderd in 2014, waarna het enkele revisies zou ondergaan.
 
 
Het paneel werd bekleed met een linnen doek die geplamuurd werd met een traditionele lijm-krijt gesso gekleurd met een rood aardepigment. De onderschildering werd aangebracht met transparante bruinen. 

In een tweede fase werd een piambura aangebracht, om de licht-donker verdeling duidelijk in beeld te brengen.


Vervolgens werd het schilderij afgewerkt. De moeilijkheid van dit werk bestond hem er voornamelijk in om voor-, midden- en achterplan op elkaar af te stemmen en met elkaar te laten versmelten tot een gebalanceerde visuele compositie, wat me initieel maar met matig succes lukte. Het schilderij werd in 2015 voor de eerste keer herwerkt en tenslotte, na een lang hiaat, gefinaliseerd in 2020.

Het schilderij werd geschilderd met traditionele pigmenten zoals loodwit en loodtingeel.


 

vrijdag 30 oktober 2015

Zelfvertrouwen

"Zelfvertrouwen", Wim Van Aalst, 90x120 cm, olieverf op paneel

Zelfvertrouwen

Soeverein is mijn stand,
Welke ootmoed overmant,

Waarbij de houten vlecht
M’n twee bodes ontknecht,

Rust het gevederde kompas
Op vlerken van witsteenas,

Die mij tot slot als vorstin
In ’t geloof laten dat ik min.

- Rob Van de Zande

zondag 23 augustus 2015

Evolutie

 
"Evolutie", Wim Van Aalst, 2014, 100x70cm, olie op paneel


Evolutie

Laat mij geborgen
In antraciet,
Schuilen voor morgen
Die uit ‘n verte vliet;

Onder de boom waar
Zijn loof in trossen
Op mijn haar
Het goud doet blossen,

Vlei ik mij teder
Tegen de jeugdige bast,
Eer ’t schoon me weder
Met gif verrast.

  - Rob Van de Zande



zondag 2 augustus 2015

Geduld

"Geduld", Wim Van Aalst, 90x122cm, olie op paneel

Geduld

Zie mij
Niet verdaan

Bij lommering
Van cyaan,

Giet ik
In cadans,

Een beekje
Vol zilverglans

Naar de mond
Van ‘t blauwe dal,

Waar m’n wil
Zich laven zal.


- Rob Van de Zande


Hoop

"Hoop", Wim Van Aalst, 70x89cm, olie op dibond

Hoop

Hoe de rotswei met het wee,
Onder roering aan ’t gewelf,
Allengerhand in een odyssee
Uittorent rondom mezelf,

Drapeert wensbloei m’n huid,
Op ‘t bot der stenige snee
Vlindert hoop voor me uit
En stort weifeling naar benee.

   - Rob Van de Zande 


donderdag 23 oktober 2014

Grisaille

Grisaille
 
Grauw tint het beeld
Dat mij thans ziet
In scherven verdeeld
Van afscheid en graniet

Ga ik zwervend naar
Je dovende wederkeer
En voel ik in onpaar
De pijnen des te meer,

Dus geef ik me over
Aan ‘t eindige zicht -
Dat vol jouwer tover 
Ten hemel is gericht.

vrijdag 6 juni 2014

Hoop - voorstudie

Omdat ik vind dat onze maatschappij veel tekenen vertoont van een imperium in verval, was mijn aanvankelijke idee mijn model hoog op een rots te plaatsen boven een overspoeld landschap, als enige overlevende van een wereldverslindende zondvloed... Zij zou uiteindelijk uitverkoren zijn om de mensheid verder te zetten...

Ik had dit idee in olie geschetst op een klein formaat (52x31)

 
Hoewel het een pakkend beeld is, leek de sfeer me enkele weken later té donker, te droef, te hopeloos... Ik heb het eigenlijk niet voor apocalyptisme, de mensheid moet dit keer maar eens zijn les leren, denk ik zo. En dus moest de zee - symbool voor alles verzwelgende catastrofes - eruit. Hier ziet u het ontwerp zoals het nu is, foto met de Britse Ivory Flame, voorzien van setting en compositielijnen:

 
De betekenis van het werk is helemaal veranderd. De setting -  het meisje zit nog steeds op een rots, nu boven een vallei - het werk gaat nu over een moment van duisternis, dat moment wanneer in het diepst van de wanhoop, men deze wanhoop ontstijgt en er een boodschapper hoopt komt brengen. (Ik hoop hetzelfde te doen met mijn kunst, maar dat wist u al)
  

Hier ziet u een voorbereidende schets (40x60 cm) waarin ik al een kleurenpalet samenstel, de sfeer oproep en schildertechnische moeilijkheden aftast, zodat het afwerken van het uiteindelijke werk vlot verloopt.


UPDATE 2 AUGUSTUS 2015:
Het geheel gaf me geen voldoening, en het werk, dat volledig in onderschildering stond, werd aan kant gezet. In het voorjaar van 2015 bekeek ik het ontwerp nog eens en stelde vast dat de neerwaartse blik van het meisje geen goed idee was - ze ziet er gewoon groggy uit en het haalt het gevoel van het werk helemaal onderuit.
Ik doorliep nog eens de foto's en vond een andere momentopname waarbij haar blik meer naar boven gericht is, en meer spreekt van hoop.


Het afgewerkte stuk kan u hier, vergezeld van een poëem van Rob Van de Zande, bekijken.

zaterdag 24 mei 2014

Finalist ARC Salon




Mijn schilderij "Onnodige dood" haalde de finale van het ARC Salon 2013/2014 in de categorie Figuratief Werk. De wedstrijd (of salon) van het Art Renewal Center wordt jaarlijks groter en groter, met deze keer meer dan 2200 inzendingen. In de categorie figuratief werk werd 10% daarvan toegelaten tot de finale. Mijn stijl valt een beetje uit de boot van het nieuwe Amerikaans realisme, maar talent blijft bovendrijven. Volgend jaar gaan we voor de eerste plaats!

maandag 20 januari 2014

Prijsuitreiking Schilderij van het jaar

Vorige week donderdag (9 januari) mocht ik de prijs voor "schilderij van het jaar" in ontvangst nemen voor mijn werk 'Onnodige Dood'. Organisator Raoul Locht van Ateliermagazine organiseerde de receptie in het Kunstforum Würth in Turnhout, waar de werken van de finalisten nog tot midden april tentoon gesteld worden. 



 

Hier is wat de jury erover te zeggen had:

“Een klassiek religieus thema, ‘de Piëta’, wordt door Wim van Aalst op meesterlijke wijze vertaald naar een dramatische hedendaagse gebeurtenis: de rouwende moeder die haar dode dochter in haar schoot houdt. De eenvoud van de compositie en de tegenstelling in kleur en zwart wit, benadrukken het dramatische gehalte in zijn werk. Tegelijk kun je die afgewogen soberheid interpreteren als een indirecte verwijzing naar het boeddhisme.
De titel van het werk (‘Onnodige dood’) verwijst naar de boeddhistische Falun Gong in China, een vreedzame spirituele groepering die door het regime wordt vervolgd. De aanhangers dragen mededogen en verdraagzaamheid hoog in het vaandel, maar zij worden door de Chinese regering buiten de wet gesteld.
Wim van Aalst slaagt erin om zijn sociaal engagement en zijn voorliefde voor de klassieke schilderkunst tot een prachtig en krachtig geheel samen te laten komen in een aangrijpend mooi en uitgebalanceerd werk waarbij zelfs de barst in de rode muur bol staat van de symboliek.
Een terechte winnaar.”


Raoul Locht, wedstrijdorganisator, en mezelf.

Inleidende speech van dhr. van Etten, CEO van Würth Belux en verantwoordelijke van het Kunstforum. De stichter van Würth heeft een privé-collectie van 16.000 werken die permanent tentoongesteld worden in de verschillende vestigingen van Würth doorheen Europa en de wereld.
De zaal met de finalisten.

Stars of the picture (en auteur): blij dat iedereen nog leeft!

Het was ook heel leuk dat mijn modellen, Pan en Jie, aanwezig konden zijn. Jie, het 'slachtoffer' in mijn schilderij, werkt sinds kort voor NTD Television - een vrij Chinees TV-station (hoofdzetel in NY) dat ongecensureerd nieuws over China brengt. Zij en hun team namen de gelegenheid te baat en maakten er meteen een mooie nieuwsitem van.

Zo'n prijsuitreiking is een beetje hectisch en ik vond het jammer niet met alle finalisten een praatje te hebben kunnen slaan. Maar die kans komt nog wanneer de Nederlandse finalisten erbij worden gehaald (de wedstrijd liep afzonderlijk in België en Nederland) op zaterdag 1 maart. Vanaf 13 uur is er dan een receptie om die te verwelkomen. Een tweede vernissage dus.Wees erbij!

De tentoonstelling loopt nog tot 14 april in het Kunstforum Würth in Turnhout (alle dagen open van 10-17u). 

maandag 16 december 2013

Schilderij van het jaar



Ik ben blij te mogen melden dat mijn werk "Onnodige Dood" door tot winnaar is gekozen van dewedstrijd "Schilderij van het jaar", en dit met unanieme stem.


"Een moeder houdt het lichaam van haar dochter vast – eens het instrument van haar liefde, nu het instrument van haar lijden. Het is een scène uit het huidige China: het meisje werd gedood door de politiediensten omdat zij Falun Gong beoefent, een Boeddhistische zelfdiscipline die op enkele jaren een aanhang van 100 miljoen beoefenaars vergaarde en verboden werd omdat de Communistische Partij haar ideologische monopolie bedreigd zag. De massale vervolging die toen van start ging, houdt tot op heden aan. In haar hand, houdt het meisje een origami bloemetje met daarop de Chinese karakters voor “waarachtigheid, mededogen, verdraagzaamheid”, de basisprincipes van Falun Gong."



Het schilderij werd voltooid in een recordtijd van 7 dagen voor de tentoonstelling "Passie in Oirschot" in het museum Kruysenhuis in Oirschot, Nederland van 2013. De foto boven is genomen aan het eind van dag 3, met één dag voor de tekening, een tweede dag voor het gezicht van de moeder, een derde voor het gezicht van de dochter en het zetten van een witte fond voor de kledij.
De dagen erna werden de handen, de kledij, het origami-bloemetje, het kussen en de vloer afgewerkt en als laatste, finishing touch, de symbolische barst in de rode muur.

donderdag 14 februari 2013

Een Onnodige Dood


145x110 cm.
Olie op Paneel.

Werk gemaakt voor de "Passie in Oirschot" tentoonstelling in Oirschot, Nederland, die het jaarlijkse Stabat Mater concertweekend aldaar begeleidt dat dit jaar aan zijn15e editie toe is. Het Stabat Mater is een gedicht over Maria die als enige achterblijft bij het kruis na de dood van Christus, het thema van de tentoonstelling is dan ook ouder(s) die een kind verliezen.
Als thema koos ik de vervolging van Falun Gong, een Boeddhistische discipline die in de jaren '90 massaal populair werd - populairder werd dan de Communistische Partij - en daarom verboden werd. De vervolgingscampagne die daarop volgde heeft reeds honderdduizenden slachtoffers gemaakt en duurt tot op heden voort. Het is dé hoofdreden waarom de persvrijheid nog steeds volkomen tegengehouden wordt in China.
In deze scene zien we een moeder wier dochter gedood is door de Chinese politiediensten (die vaak quota opgelegd krijgen om Falun Gong beoefenaars te 'transformeren'). In haar hand houdt de jonge vrouw een origami lotusbloemetje daarop de Chinese karakters voor "waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid', de basisprincipes van Falun Gong. Achter haar een barst in de rode muur: het regime heeft met deze genocide haar eigen ondergang geïnitieerd.

De tentoonstelling opent op 17 februari om 15u, en loopt tot 1 april. 
Open iedere zaterdag en zondag van 13 tot 17u.
Locatie: Kruysenhuismuseum, Moriaan 9a (zijstraat markt), Oirschot, NL.